Wat is de EUDR?

Op 6 december 2022 bereikte de EU een akkoord over een nieuwe wet om te voorkomen dat bedrijven grondstoffen die verband houden met ontbossing en bosdegradatie op de EU-markt brengen of exporteren vanuit de EU.

Door de consumptie van ontbossingsvrije producten te bevorderen en de impact van de EU op de bossen wereldwijd te verminderen, is de nieuwe EU-ontbossingsverordening (EUDR) bedoeld om de uitstoot van broeikasgassen als gevolg van ontbossing terug te dringen en bij te dragen aan de strijd tegen het wereldwijde biodiversiteitsverlies.

Goederen en producten die onder de regeling vallen

De nieuwe verordening stelt verplichte due diligence-regels vast voor exploitanten - organisaties die specifieke goederen of producten op de EU-markt brengen of exporteren vanuit de EU - die in verband worden gebracht met ontbossing en bosdegradatie. De wet heeft in eerste instantie 7 grondstoffen opgenomen in het toepassingsgebied van de EU-verordening: soja, vee, palmolie, hout, cacao, koffie en rubber.

Binnen elke grondstof definieert de verordening welke producten binnen het toepassingsgebied van de wet vallen, volgens een lijst met EU-douanecodes. De lijst (te vinden in een bijlage bij de verordening) bevat ook enkele afgeleide producten zoals leer, chocolade en meubels. Dit betekent standaard dat elk product of handelsartikel dat wordt geïmporteerd of geëxporteerd onder een ander douanewetboek, wordt beschouwd als vrijgesteld van de verordening.

Verboden

Grondstoffen en producten die onder de verordening vallen mogen alleen op de EU-markt worden gebracht of geëxporteerd als:

• ze ‘ontbossingsvrij’ zijn,
• ze zijn geproduceerd in overeenstemming met de relevante wetgeving van het land van productie,
• ze zijn gedekt door een due diligence-verklaring.

De verordening voorziet in een uiterste datum voor ontbossing (en bosdegradatie) van 31 december 2020. Met andere woorden, grondstoffen mogen niet zijn geproduceerd op land waar na 31 december 2020 sprake is geweest van ontbossing (of bosdegradatie).

Due diligence-eisen

Een belangrijke vereiste van de EUDR is de verplichting voor operators en handelaren (zie ook EUTR) om een systeem van zorgvuldigheid in te voeren om te voorkomen dat grondstoffen of producten worden aangekocht die niet ontbossingsvrij zijn of niet zijn geproduceerd in overeenstemming met de relevante wetgeving van het land van productie.

Bedrijven die relevante grondstoffen op de EU-markt brengen of exporteren van de EU-markt ( 'Operators' volgens de verordening) zijn verplicht om dit due diligence-systeem te implementeren, risicobeoordelingen uit te voeren en risico's die niet te verwaarlozen zijn te beperken, voordat ze op de markt worden gebracht of worden geëxporteerd.

Ook is het een verplichting om jaarlijks zo breed mogelijk openbaar te rapporteren, over het due diligence-systemen en over de stappen die operators hebben genomen om ervoor te zorgen dat zij aan hun verplichtingen voldoen. Bedrijven die in de verordening worden beschreven als 'handelaren' (verhandelen goederen die al op de EU-markt zijn gebracht), zijn verantwoordelijk voor het opslaan en delen van informatie (met nationale bevoegde autoriteiten) over hun toeleveringsketens. Grote handelaren - die geen kleine tot middelgrote ondernemingen (MKB) zijn - zullen echter ook due diligence moeten uitvoeren. Dit komt door hun schaal van invloed in toeleveringsketens.

Sterke traceerbaarheids- en transparantieverplichtingen

De verordening legt de exploitanten de verplichting op om geo-Iokalisatiecoördinaten (breedte- en lengtegraad van alle percelen) te verkrijgen van waar de grondstoffen of producten zijn geproduceerd, of geoogst in het geval van houtproducten - evenals de datum of tijd bereik van de productie.

Coördinatie van handhavingsactiviteiten

Nieuw in de verordening is dat de Europese Commissie een centrale database van risicobeoordelingen of 'country benchmarks' gaat ontwikkelen. Dit benchmarksysteem zal landen categoriseren als landen met een laag, standaard of hoog risico dat grondstoffen of producten in verband worden gebracht met ontbossing, om te helpen bij due diligence en controle.

Exploitanten die aankopen doen in landen die de Commissie als "laag risico" heeft aangemerkt, mogen een "vereenvoudigde due diligence" uitvoeren, wat inhoudt dat zij worden vrijgesteld van het uitvoeren van de tweede en derde stap van het due diligence-proces, dwz het risicobeheer. beoordeling en risicobeperking. Operators zullen echter nog steeds verplicht zijn om de eerste stap van due diligence uit te voeren: het verzamelen van informatie over hun toeleveringsketens. Dit omvat het verkrijgen van geo-Iokalisatie-informatie over productiepercelen van bossen/boerderijen.

Verplichtingen voor nationale autoriteiten om de verordening te handhaven en controles uit te voeren, zullen ook variëren afhankelijk van het risiconiveau dat aan de productielanden wordt toegekend. Dit betekent meer toezicht voor risicolanden en minder toezicht voor laagrisicolanden.

Daarnaast zal er ook een centraal informatiesysteem worden ontwikkeld om de due diligence-verklaringen van de operators te ontvangen en vast te leggen, die bij aanvragen voor inklaring zullen worden gevoegd. Dit systeem zal toegankelijk zijn voor nationale en douaneautoriteiten over marktdeelnemers en handelaren die actief zijn in de EU, en zal waarschijnlijk een reeks functionaliteiten bevatten, zoals: registratie van marktdeelnemers mogelijk maken; het uploaden en koppelen van due diligence-verklaringen aan douaneaangiften, en het mogelijk maken van risicoprofilering van marktdeelnemers en relevante goederen/producten met als doel zendingen met een hoog risico te identificeren.

Downloads en links

• Tekst EUDR
• FAQ's EUDR (Engels)